Mijn laatste verhaal schrijf ik nu vanaf huis. Inmiddels ben ik alweer een dag thuis en heb ik dus ook alweer in mijn eigen bedje geslapen.

Zaterdagochtend had ik eerst nog heel even samen met Sientje, voordat ook zij vertrok. We hebben nog super veel foto's van elkaar met alle kindjes gemaakt. Om 11.00 was het voor haar tijd om te vertrekken en bleef ik nog alleen achter. Ik ben toen meteen mijn koffers gaan pakken, zodat ik daarna nog zo lang als mogelijk bij de kindjes kon zijn. 's Middags heb ik bij alle grote meiden hun nagels gelakt. Dit vonden ze echt super! Ik had een roze en een paarse nagellak en ze kozen allemaal heel duidelijk óf voor roze óf voor paars. Handen en voeten moesten gedaan worden en ze waren helemaal blij met hun nagellak. Ook heb ik alle kindjes nog lolly's en snoepjes gegeven. Ook de laatste ballonnen heb ik opgemaakt. En verder was het natuurlijk alle kindjes nog even lekker knuffelen en vasthouden. Zaterdagavond kwam er een nanny bij mij slapen zodat ik niet alleen was. Ik had voor haar chips, chocola en cola gekocht dus ook zij was helemaal blij. Zondagochtend werd ik vroeg wakker heb ik snel ontbeten en ben daarna naar de kindjes gegaan om afscheid te nemen. Dit vond ik echt niet leuk. Van Congestine kreeg ik een hele dikke knuffel. Misschien had ze het wel een beetje in de gaten dat ik weg ging. Ik heb alle grote een dikke knuffel gegeven en alle baby's nog even vastgepakt. Ook Marit heb ik natuurlijk nog even lekker vastgehouden. Bij de kindjes heb ik niet gehuild, maar toen ik wegliep kwamen er wel wat tranen. Het was zo'n raar idee om die kindjes gewoon niet meer te zien. Achieng vertelde ons dat we altijd welkom zijn, dus ik hoop al die lieve schatjes nog eens te zien!

Om 8.00 zondagochtend vertrok ik naar de luchthaven van Kisumu. Het was wat ruim van te voren, maar het busje van Boniface is kan er zomaar mee stoppen. Gelukkig ging alles snel en om 10.00 was ik al op de luchthaven. Om 15.00 had ik mijn vlucht naar Nairobi. Ik heb dus nog even van het zonnetje genoten. Om 16.00 was ik in Nairobi en om 22.30 vertrok mijn vlucht naar Amsterdam. Dat was dus weer lang wachten. Al met al is het best snel gegaan en stond ik zo weer op Schiphol. Daar miste ik eerst één koffer. Ik was naar de balie gelopen en het meisje had in de computer gezien dat mijn koffer wel sowieso op Schiphol was. Ze had even iemand gebeld of hij voor mijn koffer kon kijken. Dat kon wel even duren. Na een tijdje was mijn koffer er nog niet en toen zijn we een formulier in gaan vullen. Zodra me koffer er dan was, werd ie naar huis gestuurd. Toen alles ingevuld was, kwam mijn koffer toch nog op de band. Dus had ik gelukkig al mijn spullen meteen mee naar huis.

Het is wel echt een gek idee om weer thuis te zijn. Het is eigenlijk net of ik niet ben weggeweest. Alles is weer helemaal normaal. Maar ik mis alle kindjes nu al! Gelukkig heb ik heel veel mooie foto's. Die ga ik eerst allemaal uitzoeken en dan ga ik er een mooi boek van maken. Ook zal ik nog meer foto's op mijn site zetten. Dat gaat nu een stuk sneller!

Ik wil jullie allemaal echt super, super bedanken voor alle lieve en leuke reacties! Het was zo'n fijn gevoel om te beseffen dat iedereen zo meeleefde.

Bedankt en heel veel liefs,

Marit